Τα τραγούδια μου μιλάν για σένα
δίχως να το ομολογούν, διστάζοντας
φέγγουν σε ένα σκοτεινό πηγάδι βαθύ
φέγγουν και όλο κατεβαίνω

τα τραγούδια μου βαριές σημαίες
από μάχες που πριν χρόνια χάθηκαν
κι ενώ όλα έχουν τελειώσει απομένουν εκεί
κυματίζοντας περήφανα

φάροι που ταξιδεύουνε, τρένων σταθμοί
πόλεις που από το χάρτη σου
σβήνει η βροχή
πέφτει βροχή

τα τραγούδια μου εναέρια τρένα
που διασχίζουν τη γιγάντια πόλη σου
από το παράθυρο εγώ σε κοιτώ
και ποτέ δε σε χορταίνω

τα τραγούδια μου νεκρά τοπία
που τα σωθικά τους καίγονται
και καθρέφτες που τον ήλιο αντανακλούν
και τα πλοία σου οδηγούν στο τέρμα

φάροι που ταξιδεύουνε, τρένων σταθμοί
πόλεις που από το χάρτη σου
σβήνει η βροχή
πέφτει βροχή

τα τραγούδια μου θολά ποτάμια
που στην έρημό σου χύνονται
και σε μια σχεδία τώρα δεμένος εγώ
ίσια στο γκρεμό πηγαίνω

φάροι που ταξιδεύουνε, τρένων σταθμοί
πόλεις που από το χάρτη σου
σβήνει η βροχή
πέφτει βροχή

-Μ.Φάμελλος-