Σάββατο 6 Σεπτεμβρίου 2008
Τα ξωτικα
Σε ποια σκιά τα μάτια σου θολώνουν
μικρό πουλί σ' αγάπησα πολύ
τα βήματα στα κύματα βουλιάζουν
να 'σουν εδώ να σε βρει η ανατολή
μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ
όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου
τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου.
Δωσ'μου το φως κι ας κάνω πως δεν είδα
δωσ' μου νερό να σβήσω τα βαριά
ό,τι έχει μείνει μέχρι εδώ απ' το κερί μου
είναι τα μάτια σου που καίνε σαν φωτιά
μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ
όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου
τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου.
-Σ.Μάλαμας-
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου